Kücük Kiz   Birgün dogup cocuklugumu gecirdigim mahalleden gecerken gördüm o kücük kizi. Arkadaslari top oynuyor, ip atliyor, gülerek sarkilar söylüyor hopliyor zipliyorlar, kücük kiz duvara yaslanmis onlara bakiyordu.   Ama aslinda izledigi arkadaslarinin oyunlari degil, onlarin arkasindaki bahcede calisan adami izliyordu kimse görmeden. Boynu bükük, yüregi yarali bir hali vardi kücük kizin. Sanki gözlerinden okunuyordu hüzünü. Kimse anlamiyordu, kimse görmüyordu…   `Hadi sende oynasana bizimle` diyen  arkadaslarina, kücük kiz kafa salliyordu. Dogdugu ve büyüdügü mahallenin yabancisi olmustu artik kücük kiz. Sanki oraya girmesi orda durmasi yasakmis gibi hissediyor rahatsiz oluyordu.    Ara sira gözleri bahcede calisan, kendi kendine söylenen adama kayiyordu. Adam ona dogru  bakinca hemen gözlerini tekrar arkadaslarina ceviriyordu. Adam yaklasmisti biraz yanlarina, su bidonuna su dolduruyordu büyük yagmur tenekesinden. Kücük kiz adama uzun uzun bakiyor, belki bisey söyler diye umutlaniyordu.   Belkide birtek ‘ nasilsin kizim’  demesi yetecekti kücük kiza, mutlu olmasi icin, gözlerinin gülmesi icin. Ama adam kiza bakmiyordu, yada görmemezlikten geliyordu. Su bidonunu aldi ve bahcedeki isine döndü.   Kücük kizin gözleri doldu doldu tasti, bogazi dügümlendi. Herhalinden belliydi hayal kirikligi, herhalinden belliydi mutsuzlugu. Aglamamak icin kendini zor tutuyordu, ama elinde degildi… hep bu gözyaslari yüzünden kaybediyordu hayatinda…   Kocaman bi damla gözyasi yuvarlandi yanaklarindan. Tutamamisti kendini. Hemen sildi yüzünü, adamin calismasini izledi bi süre daha. Orda mahsun mahsun, boynu bükük durusu yakmisti yüregimi. Kendimden gecmistim yine.   Kücük kiza sarilmak ve haykirmak isterdim, kücücük kalbindeki atesi söndürmek isterdim. Benim gibi olma diye bagirmak isterdim. Arkasini dönüp yavas yavas uzaklasip bugulu gözlerimin önünden yok olana kadar umutluydum aslinda.   ‚Dön!’ diye bagiracaktim! ‚Gitme, kücük kiz, pes etme’ diyecektim. Ama hic bisey yapamadim. Orada durdum gidisine baktim.   Kücük kiz, seni benden iyi hic kimse anlayamazdi o gün orada. O kücücük yüregine sigdirdigin okadar büyük acilari kimse benden iyi hissedemezdi. Senidemi yanliz biraktilar kücük kiz, senidemi ayirdilar oyuncaklarindan. Niye susuyorsun kücük kiz? Hadi söyle, kim aglatti seni? Kim kiydi o güzelim gözlerine, kim kiydi o kücücük yüregine…Hadi söyle hissettiklerini o adama. Söyle cektiklerini, icinde kalmasin! Geri gelmeyecek gecen zaman… bidaha bu firsati bulamayacaksin…   Seviyorsan seviyorum de, nefret ediyorsan bagir icinde kalmasin. Bükme boynunu, üzülme kücük kiz.   Eger bisey söylemezsen ömür boyu susacaksin, pisman olacaksin sustugun icin – benim pisman oldugum gibi…. Bidaha hic görmeyeceksin o adami, bidaha hic duymayacaksin sesini. Sarilacaksan son kez saril, bagiracaksan ilk kez bagir. Dök icindeki zehiri, seni eritmesin. Gitme kücük kiz, pes etme sakin. Artik söyleyebilirsin o adama hissettiklerini, artik kaybedecek biseyin kalmadi.   Sen güclü ol kücük kiz. Sen gitme… gidersen nefretin hic bitmeyecek, gidersen hic birsey degismeyecek. Gidersen gözyaslari dinmeyecek, o alevler sönmeyecek! Kal ve konus, kücük kiz! Sen degil - o baba utansin!!!   Fadik Ergin